“Spread too thin.” Ik vind dat een mooie Engelse uitdrukking. Vooral omdat ze zo visueel is.

Je neemt een boterham. Je smeert daar choco op. Om zoveel mogelijk boterham te bedekken met zo weinig mogelijk choco smeer je die choco flinterdun uit. Vervolgens neem je een beet en… proef je helemaal niks van die choco.

Veel CTOs hebben zo’n boterham. Als het meezit hebben ze een roadmap, maar vaker hebben ze een vergaarbak van verlanglijstjes met features die liefst gisteren beschikbaar zijn. Ze hebben ook een beetje choco: een softwareteam dat vol goesting zit om impact te maken.

De CTO verdeelt dat softwareteam over al die features. Als Alice nu begint met feature X en nog wat doorwerkt aan feature Y, dan kan Bob alvast beginnen nadenken over feature Z terwijl ie feature U uitrolt. Vervolgens nemen de klanten een beet van het nieuwe product en… merken helemaal geen verschil.

Het gevolg? Alle klanten zijn gefrustreerd omdat er niets gebeurt. Het softwareteam is gefrustreerd omdat ze geen impact hebben kunnen maken. De CTO gefrustreerd omdat-ie niet snapt waarom al hun harde werk niets opgeleverd heeft.

Vaak is het beter om voor een paar klanten een verschil te maken en anderen even te laten wachten. Het alternatief is niet “niemand laten wachten”. Het alternatief is “iedereen laten wachten.”