Ik loop eigenlijk niet zo heel graag.

Dat kan vreemd lijken – de vorige week heb ik een paar keer geschreven over mijn looptraining.

Ik fiets eigenlijk veel liever. Het probleem is dat in de winter fietsen nog veel minder plezant is dan lopen. En als ik helemaal niets doe neem ik meer en meer plaats in in de zetel bij ons thuis.

Dus ga ik lopen. Lopen is voor mij een secundair doel - het ondersteunt mijn eerste doel, namelijk met plezier gaan fietsen in de lente/zomer/herfst.

Ook (of misschien beter: vooral) voor dat secundaire doel heb ik een plan nodig. Ik moet vooruitgang kunnen zien om gemotiveerd te blijven. Dat fietsen vind ik leuk genoeg – het fietsen is een doel op zich, daar heb ik geen plan voor nodig.

Hoe vreemd is het dan niet wanneer een CTO tegen de Product Manager zegt “we hebben tijd nodig om de technical debt weg te werken!” En op de vraag “Ah? Hoeveel tijd heb je nodig, en wat wil je precies doen? Op welke manier ga je dat aanpakken?” heeft de CTO dan geen antwoord.

Technical debt wegwerken is een secundair doel. Het ondersteunt je eerste doel - software maken die je klanten vooruit helpt. Secundaire doelen zijn niet iets dat je “erbij pakt” – net voor secundaire doelen heb je een plan nodig, anders worden ze niet gedaan.