Af en toe neem ik een ferryboot.

Meestal gebeurt dat op vakantie. Ik heb al op kleine ferryboten gezeten – de Schelde overgestoken tussen Hoboken en Kruibeke – en op grote ferryboten – door het Kattegat gevaren van Kiel naar Oslo.

Elke keer opnieuw verbaas ik me erover hoe geölied dat gaat. Wanneer zo’n boot aanlegt lijkt het wel alsof die kapitein met een bus aan het rijden is – zo precies en zo routineus dat dat gaat.

Wanneer ik daarover nadenk, besef ik dat “routine” daar inderdaad het sleutelwoord is. Ik maak die overtocht één keer, maar die kapitein en hun bemanning hebben dat al duizenden keren gedaan. Zelfs de veranderende omstandigheden hebben ze allemaal al eens meegemaakt. Of de wind nu van het oosten of van het westen komt: ze weten hoe ze daarmee moeten omgaan.

Hoe anders moet Christoffel Columbus zich gevoeld hebben. Die had geen routine om op terug te vallen. Zijn omstandigheden waren elke keer uniek en beleefde hij voor de eerste keer. Gelukkig had hij wel ervaring van andere schepen waar hij gebruik van kon maken.

——-

Voor mij is een ferryboot een analogie aan een gevestigd bedrijf. Dat kan klein of groot zijn, maar het is stabiel, het weet wat er gebeurt, en het kan zich aanpassen aan de oostenwind of de westenwind.

Een startup is eerder op ontdekkingstocht. Dat moet voortdurend ontdekken wat er aan de hand is en moet voortdurend inventief zijn om uitdagingen aan te pakken – zonder vooraf precies te weten wat de uitkomst zal zijn.

——-

Een kapitein op ontdekkingstocht heeft andere skills nodig dan de kapitein op een ferryboot. De technische skills zijn gelukkig gelijkaardig, maar de manier waarop een koers uitgezet wordt is helemaal anders.

Iemand die uit een gevestigd bedrijf komt moet op een heel andere manier leren navigeren wanneer hij/zij aan een startup begint.