“Als ze ergens vast zitten, mogen ze altijd hulp komen vragen. Maar ik merk dat ze dat niet doen. En dan hebben ze al gauw een dag niets verwezenlijkt.”

De CTO kijkt aarzelend in mijn richting. Waarom vragen zijn developers niet snel genoeg hulp? Als ze geblokkeerd zitten, verspillen ze niet enkel hun eigen tijd, maar ook die van het bedrijf. En soms kan het zo simpel zijn om hen te deblokkeren.

Blijkbaar vinden vooral juniors het lastig om om hulp te vragen. Terwijl je toch zou denken dat iedereen wéét dat ze nog niet alles kunnen weten, en dus veel vragen mogen stellen. Maar hoe meer junior, hoe meer ze denken “ze hebben mij hier aangenomen om problemen op te lossen, dus ik moet mezelf bewijzen door ze zelf aan te pakken.”

Langs de andere kant wil je natuurlijk ook niet dat je junior je elke 3 minuten komt vragen "die puntkomma, waar moest die nu weer? Staat die accolade daar goed? En wat was de connectiestring voor de database nu weer?”

Waar leg je de grens?

Een vuistregel die goed werkt, is de 20-minuten-regel. Als je 20 minuten vast zit, vraag dan hulp. De redenering is: als je minder lang vastzit en je voortdurend vragen stelt, verspil je de tijd van andere mensen. Als je langer vast zit, verspil je je eigen tijd. Als je na 20 minuten nog geen stap vooruit bent in je zoektocht naar een oplossing, zal je na 30 minuten waarschijnlijk niet plotseling een goddelijke ingeving krijgen.

Da’s de tip voor de developers. De tip voor de CTOs is deze: maak deze regel expliciet. Vertel je developers hoe die werkt. Ga er niet vanuit dat je developers zelf weten wanneer ze hulp mogen komen vragen.